Rogale marcińskie

Opis przepisu

Zakopane słynie z oscypków, Toruń z pierników, Kraków z obwarzanków, a właśnie Poznań chwali się rogalami marcińskimi (znane również jako rogale świętomarcińskie)!

Rogale marcińskie

Rogale marcińskie składają się ciasta półfrancuskiego, nadzienia na bazie białego maku, lukru i posypki z orzechów. Myślę, że tradycję jedzenia rogali marcińskich w dniu 11 listopada można nawet porównać do spożywania pączków czy oponków w Tłusty czwartek. Warto jednak dodać, że nie jest to zwykły, byle jaki rogal… O nie! To wypiek z długą tradycją i specjalną recepturą. Przepisy stosowane do wypieku rogali marcińskich są ściśle określone, a indywidualne podejście producentów chronione jest w największej tajemnicy.

Co roku w województwie wielkopolskim zjada się nawet kilkaset ton rogali marcińskich. Można je kupić w cukierniach, piekarniach, na straganach przy kościołach, większych marketach, a od kilku lat nawet przez Internet.

Legenda rogali marcińskich

Słyszałam już kilka legend związanych z powstaniem rogali świętomarcińskich.

Według jednej legendy rzymski żołnierz – święty Marcin napotkał na swojej drodze półnagiego żebraka, a następnie zdjął swój płaszcz, przedarł go i połowę oddał biednemu. Później o tej historii usłyszał jeden z poznańskich cukierników, którego wzruszyła opowieść o dobroci świętego. Do tego stopnia, że postanowił także pomagać biednym. Znalazł na ulicy podkowę, według legendy należącą do konia świętego Marcina i postanowił wypiec coś słodkiego o jej kształcie, by częstować tym ubogich.

Wspomnianym piekarzem był Józef Melzer, który znalezioną podkowę i pomysł na słodki wypiek wymodlił. Ponoć w nocy w przeddzień odpustu usłyszał na gościńcu stukot końskich kopyt. Wyjrzał za próg i zobaczył rycerza w lśniącej, starodawnej zbroi, na siwym koniu. Przez całą noc napiekł ciasteczek z nadzieniem makowym i bakaliami, uformowanych na kształt końskiej podkowy. Rankiem po mszy odpustowej parafii pod wezwaniem św. Marcina w Poznaniu rozdał wszystkie półksiężyce biednym. Pomysł cukiernika tak bardzo wszystkim się spodobał, że rogale, bo tak z czasem zaczęto je nazywać, wypiekał co roku. Po jego śmierci tradycję przejęli inni cukiernicy i piekarze, zachowując przepis przekazywany z pokolenia na pokolenie (źródło).

Tradycja wypiekania rogali marcińskich

W taki sposób rozpoczęła się trwająca do dziś tradycja wypiekania rogali marcińskich w Poznaniu. Tylko w Wielkopolsce może być wypiekany wyjątkowy rogal świętomarciński, który może poszczycić się chronionym oznaczeniem geograficznym. Oznacza to w praktyce, że może on być wytwarzany tylko w Poznaniu i Wielkopolsce, zgodnie z określoną procedurą i przepisem.

Warto dodać, że kluczowym założeniem tych rogali jest napewno niepowtarzalny smak, ale przede wszystkim fakt, że powstały po to, by się nimi właśnie dzielić. Do dziś poznańscy cukiernicy i piekarze kontynuują tę tradycję. W Poznaniu, kilka dni przed dniem 11 listopada w Wielkopolskiej Izbie Rzemieślniczej odbywa się wręczenie potwierdzeń uzyskania certyfikatów dla wielkopolskich cukierni i piekarni. Gdy się ono kończy, wszyscy cukiernicy, a także piekarze wraz z przedstawicielami władz miasta przybywają na ulice, by tymi rogalami częstować mieszkańców. Kwintesencją tego wszystkiego jest po prostu kontynuowanie tej pięknej tradycji, od której to wszystko się zaczęło.

Przepis na rogale marcińskie

Poniżej znajdziecie przepis na rogale marcińskie. W tym roku było to mój debiut w pieczeniu tego wypieku, więc zainspirowałam się sprawdzonym przepisem (klik) po swoich lekkich zmianach. Starałam się jak najlepiej opisać proces ich powstawania i mam nadzieję, że nie będziecie mieli jakikolwiek problem z ich przygotowaniem.

Pewnie część osób zapyta gdzie kupić biały mak? Nie wiem dlaczego, ale jest on dosyć rzadko spotykany w sklepach. Ja swój zamówiłam wcześniej przez internet, ale dostałam cynk od kilku z Was, że widziały dzisiaj suchy mak w Auchanie, a także gotowe puszki masy makowej.

Uprzedzam, że przygotowanie ciasta półfrancuskiego jest niesamowicie czasochłonne, bo co pół godziny trzeba ciasto rozwałkowywać i składać, ale w czasie jego chłodzenia możecie robić wiele innych rzeczy (np. napić się pysznej kawki). Ja w tym roku upiekłam swoje pierwsze rogale marcińskie i tak mi posmakowały, że będę je teraz piec do roku!